
Линија 42
22:05 – Журим да наместим решетку на вратима киоска у ком проводим неколико последњих месеци. Киоск се налази преко пута стајалишта градског аутобуса, последња станица
22:05 – Журим да наместим решетку на вратима киоска у ком проводим неколико последњих месеци. Киоск се налази преко пута стајалишта градског аутобуса, последња станица
Ишчекујући да чујем своје име како га нежни анђеоски глас из звучника изговара, седим у великој прозрачној соби испуњеној белом светлошћу, за коју се од
Миливоје је скинуо похабану капу, дар од покојног оца, како би размрсио густу косу и некако одагнао бриге и журбу. Каснио је дебело. Цео дан
Фернандо је полако корачао улицом која се завршавала малим тргом са неколико дрвених клупа наслоњених на стабла старих липа. Корак му је истовремено и чврст
Милорад Пантелић, учитељ, теткица, домар и ложач у истуреном одељењу наше највеће основне школе, седео је испред кабинета начелника за образовање проучавајући шару на спољној
У маленом месту негде у нашој равници, летњи дани споро теку. Током тих топлих и дугих дана главно место где се преплићу све приче и